Zwyczaj święcenia ziół i kwiatów
Głównym zwyczajem związanym ze świętem Matki Boskiej Zielnej jest przynoszenie do kościoła bukietów, snopków lub wieńców z różnych roślin, które są poświęcane przez księdza podczas mszy. W skład tych wiązanek wchodzą zazwyczaj kłosy zbóż, kwiaty polne i ogrodowe oraz zioła lecznicze i magiczne. Według starej tradycji powinno być ich siedem lub siedemdziesiąt siedem, co symbolizuje doskonałość i pełnię.
Poświęcone rośliny mają wiele znaczeń i funkcji. Są wyrazem wdzięczności Bogu i Matce Bożej za plony, prośbą o błogosławieństwo dla ludzi, zwierząt i upraw oraz ochroną przed chorobami, nieszczęściami i złymi mocami. Wierzono, że poświęcone zioła mają szczególne właściwości lecznicze i magiczne. Przechowywano je przez cały rok w domach, stajniach, spichlerzach lub na strychach. Używano ich do leczenia ludzi i zwierząt, do odstraszania szkodników z pól i ogrodów, do zapewnienia urodzaju i pomyślności oraz do obrzędów religijnych i ludowych.
Inne obrzędy i zwyczaje
W niektórych regionach Polski obchody święta Matki Boskiej Zielnej wiążą się także z innymi obrzędami i zwyczajami. Na przykład:
- W Małopolsce odbywa się procesja dożynkowa z wieńcami zbożowymi, które są składane przed ołtarzem Matki Bożej.
- Na Podhalu organizuje się odpust góralski z występami kapel, śpiewaków i tancerzy ludowych.
- Na Mazowszu piecze się specjalne chleby ozdobione wzorami z ciasta, które są również poświęcane w kościele.
- Na Kaszubach odprawia się nieszpory maryjne z pieśniami w języku kaszubskim.
- Na Warmii i Mazurach urządza się festyny ludowe z konkursami, zabawami i tańcami.
Święto Matki Boskiej Zielnej jest więc okazją do wyrażenia wiary, kultury i tradycji ludowej. Jest to święto radości, wdzięczności i nadziei dla wszystkich wiernych.
Napisz komentarz
Komentarze